ประชุมทุก 15 วัน : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 77 / 133

ขุมที่ ชื่อมหานรกขุมใหญ่ ๑ วัน ๑ คืนนรก เทียบเป็นเวลา อายุขัยของสัตว์นรก ในโลกมนุษย์ ๕ b มหาโรรุวะนรก ตาปนะนรก ๒,๓๐๔ ล้านปีมนุษย์ ๙,๒๑๖ ล้านปีมนุษย์ ๘,๐๐๐ ปี ๑๖,๐๐๐ ปี ๗ มหาตาปนะนรก ๘ อเวจีนรก อายุขัย

เนื้อหานี้สำรวจชีวิตหลังความตายในทัศนะของพุทธศาสนา โดยเปรียบเทียบอายุขัยของสัตว์นรกกับมนุษย์ และเน้นความสำคัญของสมาธิในการฝึกใจเพื่อหลีกเลี่ยงทุคติและเข้าสู่สุคติภูมิ การฝึกสมาธิจึงถือเป็นจุดเปลี่ยนแห

๑๓๐ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ พ.ศ. ๒๕๓๘-๓๙-๔๐ เนื่องจากวิชชาธรรมกาย มหาธรรมกายเจดีย์ สันติสุขของ ชาวโลก ๓ สิ่งนี้มีความสัมพันธ์และเกี่ยวข้องกันอย่างยิ่ง อาจจะกล่าวอีกนัย หนึ่งว่า เป็นสิ่งๆ เดียวกันก็ได้ ดั

ในคืนวันเพ็ญเดือน ๑๐ ของปี พ.ศ. ๒๕๓๘, ๒๕๓๙, และ ๒๕๔๐ มีกิจกรรมสำคัญที่เกี่ยวข้องกับมหาธรรมกายเจดีย์ ทั้งการตอกเสาเข็มและวันสำเร็จการสร้างองค์พระประจำตัว ๒๕,๐๒๓ องค์ โดยมีความเชื่อว่าการเข้าถึงพระธรรมก

“อโหสิกรรม ต้องทำยังไงบ้างครับ” คุณยายทองสุกชี้มือไปที่โต๊ะหมู่บูชา “ก็จุดธูปเทียนไหว้พระ แล้ว กล่าวดัง ๆ ว่า ข้าพเจ้าขออโหสิกรรม ให้แก่ผู้ขโมยรถจักรยานของข้าพเจ้า ข้าพเจ้ายกโทษให้แล้ว ขอให้หลวงพ่อวัด

ในเนื้อหาเรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงกระบวนการขออโหสิกรรมจากผู้ขโมยรถจักรยาน โดยคุณยายทองสุกชี้แนะการทำพิธีบูชาพระและการให้ศีลให้พรให้แก่ผู้ทำผิด ข้อความยังกล่าวถึงการคืนรถจักรยานที่ได้กลับคืนเมื่อเจ้าของร

๒๕๐ “หยุด เป็นตัวสำเร็จ” คำนี้มีความหมายมากมายกว่าสิ่งใด ๆ เพราะเป็นสิ่งซึ่งนำพาเราไปพบกับความสุขที่แท้จริง และข้าพเจ้าก็ได้มี โอกาสมารู้ มาเห็น มาปฏิบัติ ตามความหมายอันยิ่งใหญ่นั้น แม้ผลที่ได้จะ ยังไ

คำว่า 'หยุด เป็นตัวสำเร็จ' มีความหมายลึกซึ้ง นำพาไปสู่ความสุขแท้จริง แม้ผลที่ได้ยังไม่ถึงจุดหมาย แต่ผู้เขียนได้น้อมคิดถึงผู้มีพระคุณ โดยเฉพาะแม่ที่นำไปสู่การปฏิบัติธรรมที่ถูกต้อง ผู้เขียนตั้งใจสั่งสมบ

๔. คิดถึงโทษของการไม้ฝึกจิต รถยนต์ที่วิ่งไปบนถนนทุรกันดาร ฝุ่นย่อมตลบหน้าตลบหลัง มองไม่เห็นสิ่งใด ๆ นอกจากฝุ่น ย่อมเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย ย่อมเดินทางด้วย ความไม่ปลอดภัย ผู้ไม่ฝึกจิตย่อมมีฝุ่นใจบดบังให้

บทความนี้อภิปรายถึงโทษของการไม่ฝึกจิตซึ่งเทียบได้กับรถยนต์ที่วิ่งบนถนนฝุ่นคละ หากจิตไม่ได้รับการฝึก ก็ยากที่จะมองเห็นความจริงในชีวิต ประกอบด้วยคำสอนจากหลวงพ่อวัดปากน้ำที่ชี้ถึงความสำคัญของการฝึกจิตในก

พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) 7 อย่างยิ่ง ยากไม่น้อยกว่าการดึงช้างลอดรูเข็มเย็บผ้า เพราะจะ ต้องสร้างบารมีกันมานับภพนับชาติไม่ถ้วนทีเดียว และลูกได้ สร้างบารมีมาเพื่อการนี้โดยตรง ชาวโลกที่บังเกิด

การศึกษาพระปริยัติธรรมมีวัตถุประสงค์เพื่อเข้าใจความหมายที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนไว้ และเพื่อเข้าถึงจิตวิญญาณของพระองค์ แม้ว่าผู้ที่มีโอกาสศึกษานั้นมีน้อย แต่การศึกษานี้เปรียบเสมือนการมีโอกาสเข้าใกล

พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) 73 ๏ อารมณ์ดี อารมณ์ดีและอารมณ์สบายจะเป็นอุปกรณ์อย่างสำคัญ ที่จะทำให้สติกับความสบายของเราเป็นไปได้อย่างต่อเนื่อง จงตั้งพรหมวิหารธรรมขึ้นมาในใจ มีความรู้สึกเป็นมิตร

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการรักษาอารมณ์ดีและอารมณ์สบายในการพัฒนาจิตใจ โดยเน้นให้มีความรู้สึกเป็นมิตรต่อผู้อื่น และการให้อภัยต่อความผิดพลาดของเพื่อนสหธรรมิก การมีอารมณ์ดีจะเอื้อให้การปฏิบัติธรรมเป็

กัลฯประภาศรี จารุพัฒน์ +กัลฯประภาส-ลักขณา-ภควัต- ติณณภพ เพ็ชรวงษ์ กัลฯประยงค์ แป้นแก้ว, อาทิตยา พิพัฒน์กมลาเขต +กัลฯประยุทธ สุขยิ่ง กัลฯประยุทธ-เกษณี ชุลีพร อุ่นสมาน + กัลฯประยูร อาภรณ์พงษ์ พร้อมลูกหล

เอกสารนี้รวบรวมรายชื่อและข้อมูลเกี่ยวกับกัลฯ และครอบครัวต่างๆ เพื่อตอบสนองความต้องการในการติดต่อสื่อสารและการรู้จักกันในสังคม นอกจากนี้ยังมีการระบุความสัมพันธ์ของแต่ละครอบครัว เพื่อให้เกิดความเข้าใจแล

ธรรมะ ประชา พระปิณโฑลภารทวาชเถระ(๑) ปูลาดอาสนะถวายพระพุทธเจ้าอย่างนี้อยู่ถึง ๗ วัน โดยที่ ตัวเองก็ไม่ออกไปล่าเหยื่อที่ใหนเหมือนกัน มีความปีติและอิ่ม บุญที่ได้อุปัฏฐากพระพุทธเจ้า ในระหว่างที่ทำหน้าที่อ

เนื้อหาเกี่ยวกับพระปิณโฑลภารทวาชเถระที่ถวายอาสนะแก่พระพุทธเจ้า และพญาราชสีห์ที่บันลือสีหนาทเพื่อปกป้องพระองค์ ทำให้เกิดความปีติและผลบุญที่นำไปสู่การเกิดในภพใหม่ โดยเป็นมนุษย์ในตระกูลมหาเศรษฐี บทความนี

ธรรมะเพื่อประช พระปิณโฑลภารทวาชเถระ(๑) ခ ရာ က เมืองหงสวดี ได้ฟังพระธรรมเทศนาจากพระพุทธเจ้า ก็ยิ่ง บังเกิดความเลื่อมใสหนักขึ้นไปอีก ตอนเป็นพญาราชสีห์นั้น จะทําบุญกุศลอะไรก็ติดๆ ขัดๆ เพราะอัตภาพของสัตว์

บทความนี้กล่าวถึงพระปิณโฑลภารทวาชเถระและการเดินทางสู่การเป็นพระอรหันต์ของท่าน ผ่านเรื่องราวจากการเป็นสัตว์เดียรัจฉานจนถึงการได้บำเพ็ญสมณธรรมและศึกษาไตรเพทจนแตกฉาน ท่านได้สร้างบารมีจนมีศิษย์มากถึง ๕๐๐

ธรรมะเพื่อประช พระปิณโฑลภารทวาชเถระ (๔) ១៥៩ ในราชอุทยานเมืองโกสัมพี ฝ่ายพระเจ้าอุเทนเสวยน้ำจัณฑ์อยู่ ถึง ๗ วัน แล้วทรงเสด็จประพาสราชอุทยาน พร้อมเหล่าสนม กำนัลเป็นจำนวนมาก ทรงนั่งพักผ่อนอยู่ภายใต้ต้นพฤ

ในราชอุทยานของเมืองโกสัมพี พระเจ้าอุเทนทรงพิโรธเมื่อเห็นนางสนมให้ความสำคัญกับพระเถระมากกว่า เมื่อทรงพยายามตำมดแดงหวังทำร้ายพระเถระ กลับทำให้ตัวเองได้รับการกัดจากมดแดงแทน เรื่องนี้สอนให้ตระหนักถึงความเ

ธรรมะ ประชา พระปิณโฑลภารทวาชเถระ (๔) ๑๖๐ จึงต้องได้รับผลของอกุศลกรรมเช่นนี้แหละ พระเจ้าอุเทนเมื่อ ถูกเตือนสติ ก็เลยได้คิด ทรงโปรดให้นายอุทยานมาเข้าเฝ้า แล้วรับสั่งว่า ถ้าวันไหนบรรพชิตรูปนี้มาที่นี่อีก

เนื้อหาเกี่ยวกับพระเจ้าอุเทนที่ได้รับการเตือนสติและโปรดให้นายอุทยานมาขอขมา พระเถระได้สอนเกี่ยวกับการรักษาพรหมจรรย์ โดยการตั้งจิตว่าเพศหญิงในชีวิตคือมารดา พี่สาว หรือน้องสาวเท่านั้น เพื่อหลีกเลี่ยงการต

Boประช ๓๐ ปี ที่รอคอย ความวิริยอุตสาหะด้วยการบำเพ็ญตบะอย่างแรงกล้า อธิษฐาน จิตไม่นอน จนกว่าจะเป็นพระอรหันต์ กาลเวลาได้ผ่านไป จาก ๓ เดือนเป็น ๓ ปี จนกระทั่ง ล่วงเลยมาถึง ๓๐ ปี นักบวชวัยชราผู้ปรารภความเ

เรื่องราวของพระมหาเถระผู้ใช้เวลา 30 ปีในการบำเพ็ญตบะและความพยายามอย่างต่อเนื่องเพื่อบรรลุธรรม แต่กลับพบกับความเข้มแข็งและการร้องไห้ของเทพธิดาที่ทำให้ท่านตระหนักถึงความสำคัญของการพิจารณาตนเอง เมื่อท่าน

ธรรมะเพื่อประช จุ ด ห ม า ย สูงสุดของชีวิต බෙක กุมาร ในกรุงราชคฤห์ทรงพระนามว่า “พรหมทัต” พระองค์ ทรงมีสหายสนิทอยู่คนหนึ่ง ซึ่งเป็นลูกของมหาอำมาตย์ ชื่อ ทรีมุข ทั้งสองได้ไปศึกษาศิลปวิทยา ที่เมืองตักสิล

เรื่องราวของกุมารพรหมทัตที่มีสหายชื่อทรีมุข สองคนไปเรียนศิลปวิทยาก่อนจะกลับบ้าน และได้เห็นความสำคัญของชีวิตนักบวชที่สงบและประเสริฐในขณะที่เพื่อนของเขากำลังได้รับโอกาสในการเป็นพระเจ้าแผ่นดิน หลังการสวร

ธรรมะเพื่อประชll ละตัณหาได้ไม่ต้องเกิดอีก หลับอยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ กลางดวงบุญใสๆ กลางกาย ภายใน หรือกลางองค์พระแก้วใส ฝึกไว้ทุกๆ วัน แล้วจะมี ประโยชน์อันยิ่งใหญ่ต่อตัวเรา

ธรรมะเพื่อประชา บัณฑิต ผู้แสวงหาทางพ้นทุกข์ ๒๒๘ เราเกิดมาสร้างบารมี มีเป้าหมายว่าจะทำพระนิพพาน ให้แจ้ง เพื่อไปดับต้นเหตุแห่งทุกข์ ให้เข้าถึงบรมสุขอันแท้จริงที่ เป็นนิรันดร์ เมื่อเรามีความตั้งใจที่ดีอย

การเกิดมาของเรานั้นมีเป้าหมายเพื่อสร้างบารมีให้สมบูรณ์ และเข้าถึงบรมสุขอันแท้จริง นักบัณฑิตผู้มีความตั้งใจดีจะต้องชำระกาย วาจา ใจของตัวเองให้สะอาด เพื่อที่จะมีความเข้มแข็งในการนำบุญและชักชวนผู้อื่นมาร

ธรรมะเพื่อประชll กุศโลบายให้พ้นโลก พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด สิ่งอื่นที่ยิ่งกว่านี้ ไม่มีอีกแล้ว เราต้องทําใจให้เลื่อมใสในพระรัตนตรัย เลื่อมใสใน พระผู้มีพระภาคเจ้า เพราะความเลื่อมใสทำให้

บทความนี้พูดถึงการทำใจให้เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นที่พึ่งที่สูงสุด เราต้องปฏิบัติธรรมและเจริญพุทธานุสติเพื่อให้เป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ โดยตั้งใจหยุดนิ่งและผ่องใส จะได้รับอานิสงส์ใหญ่ในการหลุดพ้น

Boประช จิตที่ไม่หวั่น ไหว ๓๐๒ บริสุทธิ์ แหล่งแห่งความรู้แจ้ง เป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงของ ทุกชีวิต เมื่อเข้าถึงแล้วเราจะรู้สึกอบอุ่นปลอดภัย มีสันติสุข ภายใน จะรู้จักคำว่า “พอ” และมีชีวิตที่เต็มเปี

จิตที่ไม่หวั่นไหว เป็นแหล่งแห่งความรู้แจ้งที่ทำให้เรามีสันติสุขภายใน เมื่อเราเข้าถึงความรู้แจ้งจะรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย สำคัญต่อการดับทุกข์ในชีวิต เราจะมองโลกด้วยจิตใจที่แจ่มใส มีความสุขตลอดเวลา นอกจา

ธรรมะ ประช ยอมรับความจริงกันดีกว่า ๓๑๖ ด้วยความรักที่ไม่มีวันเสื่อมคลาย ทำให้พระราชาอดพระ กระยาหารบรรทมกันแสงรำพึงรำพันถึงพระนางทั้งวันทั้งคืนนาน ถึง ๗ วัน ในวันที่ ๗ พระโพธิสัตว์เป็นดาบสทรงอภิญญา อาศ

ในเรื่องนี้ พระราชาต้องทนทุกข์กับการสิ้นชีวิตของพระมเหสี ทรงไม่สามารถปล่อยวางความทุกข์ได้ จนกระทั่งพระโพธิสัตว์ ผู้มีอภิญญา ได้เห็นเหตุการณ์และตัดสินใจเข้ามาช่วยนำทางไปสู่การหายโศกเศร้าโดยการเชิญพระรา

ธรรมะเพื่อประช โมฆะของชีวิต ကာက กิเลส ควรที่จะแสวงหาหนทางแห่งความหลุดพ้น จึงตัดสินใจ ละทิ้งความสุขสบายทางฆราวาสวิสัย ได้ออกบวชเป็นฤๅษี บำเพ็ญเพียรอยู่ในป่าหิมพานต์ อยู่อย่างสงบและสันโดษ มี เพียงหัวมัน

เรื่องราวนี้เป็นธรรมะที่เกี่ยวกับดาบสผู้ทอดทิ้งชีวิตทางโลกเพื่อบำเพ็ญเพียรในป่า และความรักที่เขามีต่อลูกช้าง โสมทัตตะ ที่เขาเลี้ยงดูเมื่อพบตอนที่โดดเดี่ยว โสมทัตตะเติบโตจนมีรูปร่างสูงใหญ่ แต่เมื่อเกิด